14 april was de dag van de marathon van Rotterdam. RTV nam dit jaar deel aan de mooiste met maar liefst 14 leden. Een enorm aantal gezien het bestaan van onze club. Vier liepen de marathon voor het eerst en we hebben hun gevraagd hoe ze dit hebben beleefd:
Lees hieronder hoe ze hun eerste marathon hebben ervaren. Pas op! Na het lezen van deze verhalen zou je zomaar een marathon willen lopen.>>
We vroegen aan onze kersverse marathoners Dick van Duijvenvoorde, Marcel van Stijn, Hans van der Nagel en Dennis de Mooij,
Hoe voelen jullie je de day after?
Marcel ”Ik ben nog volop aan het nagenieten van de geweldige dag van gisteren. Ik zie nog steeds die straten met al die juichende mensen voor me”. Hans ”Voel me nog steeds euforisch! Fysiek wat spierpijn, trap af gaat lastig maar verder al weer zin om te lopen”. Dennis ”Prima, slecht geslapen door het vele vette eten wat ik heb laten bezorgen, daar had ik enorme zin in na de marathon. Mijn stemming is euforisch. Vooraf was ik een beetje sceptisch. Omdat iedereen zo onwijs enthousiast is over de marathon van Rotterdam, had ik zoiets van ik moet het eerst nog maar eens zien. In de ochtend naar Rotterdam en bij de voorbereidingen in het hotel was ik erg zenuwachtig. Mijn twijfels verdwenen echter toen we vanuit het hotel naar de startvakken liepen. Het besef dat al die verhalen en verwachtingen die ik al maanden hoorden waar zijn. Daar drong het tot me door dat deze dag in Rotterdam een life changing event zou worden. Niet alleen bij mij, maar bij duizenden mensen en dat voelde heel speciaal om daar onderdeel van te zijn. Dick ” Vanmorgen wakker geworden in de realisatie dat ik een marathon in h3:34 heb gelopen! >>
Wat vonden jullie het mooiste moment gisteren?
Hans ”Finishen was het allermooiste moment, dat het onder de drie uur is gelukt en daarna het delen in blijdschap met alle trainingsmaatjes. Marcel ”Het moment dat je na de start de Erasmusbrug oploopt, kippenvel en als op km 28 je familie je staat aan te moedigen en een fles drinken voor je klaar hebt staan, Super! Dick ”Weergaloos hoe het publiek je vooruit stuwt over de laatste pijnlijke meters. En vlak voor de finish mijn vrouw gespot in het publiek, geweldig! Dennis twijfelt ”Veel mooie momenten; de hoeveelheid mensen bij de start over de Erasmubrug maar ook dat ik Dick (waarmee ik de eerste 35 km heb gelopen) 50m na de finish weer tegenkom. Maar op nummer 1 was bij 28km. Daar stond mijn vrouw Edwina en mijn zus Iris mij te supporten. Voor mij een bijzondere verrassing omdat ik niet wist dat ze in Rotterdam zou zijn. Ze hadden zogenaamd allemaal andere dingen. Achteraf hoorde ik dat er veel in het complot zaten. >>
Hoe is jullie voorbereiding gegaan?
Dick “Al het trainen met de club en het toewerken naar het grote gezamenlijke doel was echt heel gaaf. Wel wat pijntjes gehad, maar met behulp van Lennard op tijd weer opgelapt.” Hans “De voorbereiding heb ik nog vaak aan gedacht, hele mooie, leuke, gezellige en zware trainingen gehad, dat was top. Ook een hoop moeten laten, dat was af en toe best pittig, maar mooi om zo ver te gaan voor dat ene doel!” Dennis “Ik denk wel goed. Veel moeten leren over wat werkt qua training en voeding. Wat zijn de juiste schoenen en welke pijntjes kun je doorheen en wat zijn dealbreakers. Dat moet je voor jezelf uitvogelen. Veel opgestoken tijdens de lange duurlopen van RTV. Veel slimmigheidjes van ervaren lopers waar ik veel aan heb gehad. Bijvoorbeeld: Mike vertelde dat je van je bekertje bij de waterpost een tuitje kunt vouwen. Dan kun je hem beter meenemen en kleinere slokken nemen tijdens het lopen.” Marcel “Mooie momenten met de groep tijdens onze lange duurlopen in alle uithoeken van onze regio (Scheveningen, Den Haag, Leiden, Sassenheim, etc.), maar ook mijn laatste run van 32 km alleen was ook heel mooi. Een run door de duinen bij een langzaam ondergaande zon.”>>
Wat was het zwaarste moment tijdens de marathon en hoe ben je daar doorheen gekomen?
Dick ”Het was bij 39 tot 42 km. Ik had te vroeg mijn eindspurt ingezet en kon hem daar niet meer volhouden. Ik heb vervolgens van km tot km en van 100 meter tot 100 meter geleefd tot op de weg nog 1000 meter stond geschreven.
Marcel ”Rond 30 km moest ik mijn loopmaatjes Gerard en Lennard laten gaan. Ze wilden nog op me wachten maar dat had geen zin. Door kramp in mijn hamstrings moest ik mijn tempo echt aanpassen. Dus het Kralingse Bos alleen moeten trotseren. De kilometers gaan dan heel erg traag maar je weet waarvoor je gekomen bent, opgeven is geen optie. Doorbuffelen!!
Hans ”De laatste 7 km, echt fysiek en mentaal tot de max gegaan. Met support van Bram en het publiek doorheen gekomen.
Dennis ”In het Kralingse Bos zag ik hoe hard de marathon kan zijn. Er worden niet alleen maar succesverhalen geschreven. Tuurlijk staan er mensen tegen bomen te strekken vanwege kramp. Wat mij mentaal raakte waren de mensen die, omringd door EHBO-mensen, om hulp riepen. Of mee worden genomen door de ambulance. Wanneer je dan bij km 35 een steek in je kuit voelt, komt dat toch anders binnen. Je wilt lopend en heelhuids de finish halen. Focus op ademhaling, vertrouwen op je training en doorzetten met niet te grote stappen hebben me daarheen geholpen.>>
Zouden jullie nog een keer een marathon doen?
Marcel, Dit jaar zeker niet. Voorlopig laten we de teugels weer even vieren. Maar ik vrees dat Rotterdam me volgend jaar weer gaat roepen.
Dennis, Hans en Dick, Volmondig ja!
Op naar de volgende, maar eerst nagenieten van de ”mooiste” en onze club RTV!<
Ook zijn er tijdens deze editie hele mooie PRen gelopen zoals jullie hebben kunnen zien op Strava bijzondere vermelding een hele mooie h2:53 door onze voorzitter Mike en een aanscherping van ons clubrecord door Jasper zelf met een tijd van h2:45. Gefeliciteerd kanjers.